سائل، اگر کنار کـریمی رصد شود            عالم اسیر ذکر «رضا جان مدد» شود
دست از نخ عـبای شما بر ندارد او            حتی اگـر که راه خـدایـی بـلـد شود

پس می‌شود که عبد عبید شما شویم            وقتی ردیف قافیه‌هامان “شود” شود
هر کس اسیر پنجۀ عـشق شما نشد            باید اسیـر پـنجۀ هـر دیـو و دد شود

امشب شبـیـه ابـر بـهـاریـم یا رضا
اذنـی بـده دوبـاره بـبـاریـم یـا رضا

امشب به قلب مرده جلا می‌دهد رضا            حال و هوا به چشم گدا می‌دهد رضا
بر خیز، نا امید و خـطا کارِ رو سیاه            امشب امان به روز جزا می‌دهد رضا
بیمار خود بیار و دوا از رضا بخواه            امشب به هر مریض، شفا می‌دهد رضا
ای کربلا نرفته غم کربلا بس است            امشب برات کرب و بلا می‌دهد رضا

امشب دخـیل پنجره فـولاد می‌شویم
امشب به دست عشق تو آباد می‌شویم

عـاشـق بـیـا تـرنّـم انـفـاس را بگـو            ابـراز وجـد سـودۀ الـمـاس را بگـو
در روبـروی گـنـبد زرد و مناره‌ها            از جان و دل تلاطم احساس را بگو
در بین روضه‌های حریم رضا کمی            حال و هـوای زائر حـساس را بگو
وقتِ دخـیل بستن لبهـات با ضریح            شاعر بیا تو قـصۀ عـباس را بـگـو

اهـل حـرم عـمـوی رقیه شهـیـد شد
موی حسین و زینب از این غم سپید شد

دست از تنش جدا شده‌ای خاک بر سرم            آهش چه نارسا شده‌ای خاک بر سرم
آن کس سالهاست عصای من است خود            بی‌دست و بی‌عصا شده، ای خاک بر سرم
دنیا چه بی‌وفا شده، ای خاک بر سرم            حمله به خیمه‌ها شده، ای خاک بر سرم
پـای تـمـام اهل حـرم بـعـد رفـتـنت            با خار آشنا شده، ای خاک بر سرم

آقا ببـخـش روضۀ تان نـاتـمام مانـد
در شهر شام شعر دلم پشت بام ماند